معرفی پژوهشگران
استاد دکتر هادی شفائیه
در روز ۲۳ مرداد ماه سال ۱۳۰۲ خورشیدی در تبریز به دنیا آمد. دوره ابتدایی و دبیرستان را در تبریز گذراند و در ۱۸ سالگی روانه تهران شد.
رسیدن به تهران برابر با سوم شهریور ۱۳۲۰ و اشغال ایران توسط نیروهای متفقین بود ، استاد در سال ۱۳۲۲ خورشیدی برای ادامه تحصیلات راهی ترکیه شد و در استانبول درس داروسازی خواند.
سابقه عکاسی - در سال ۱۳۱۲ اولین عکس را گرفت، شیشه‌اش را ظاهر و عکس‌‌اش را چاپ کرد - در سال ۱۳۳۰ برای اولین بار در یک مسابقه عکاسی شرکت کرد. این مسابقه را انجمن فرهنگی ایران و فرانسه ترتیب داده بود. وی تنها یک عکس داد که برنده اول مسابقه شد. بعد از این نمایشگاه، اولین "انجمن ملی عکاسی ایران" را تشکیل داد که بیش از دو سال دوام نیاورد .
در سال ۱۳۳۳ جامعه لیسانسیه‌های دانشسرای عالی یک مسابقه عکاسی ترتیب داد که هادی شفائیه جایزه اول رشته "پرتره" و جایزه اول رشته "طبیعت بی‌جان" را گرفت ، در فروردین ۱۳۳۴ با افتتاح Studio Hadi رسما و بطور حرفه‌ای عکاسی را شروع کرد، و در تابستان همان سال اولین کلاس عکاسی ایران را به‌راه انداخت .
در سال ۱۳۳۴در حالیکه با انتخاب ۱۵۰ قطعه از عکسها در صدد تشکیل نمایشگاه عکس بود ، باستان‌شناس مشهور فرانسوی "رومن گیرشمن" (مدیر انیستیتوی باستانشناسی فرانسوی‌ها در ایران) یکی از عکسهای ۵۰ در ۶۰ سانتی‌متر را استاد را با خود به پاریس برد و در بازگشت از مدیر بخش شرق‌شناسی موزه لوور (آقای آمیه) دعوتی برای تشکیل نمایشگاه عکس های استاد در موزه لوور آورد، اما متاسفانه هنگامی که عکسها برای ارائه آماده شد به علت عدم پشتیبانی مالی دولت فرانسه ، تشکیل این نمایشگاه لغو گردید ولی همین آثار در نمایشگاه های متعددی با نام "رد پای اعصار" به نمایش در آمد و مورد توجه قرار گرفت از جمله :کاخ ابیض (تهران) - بنابه دعوت "پروفسور توچی (باستان‌شناس ایتالیایی) در رم - موزه تاریخ هنرهای معاصر ژنو و سپس به دعوت سفیر ایران در سوئیس، نمایشگاه در برن و زوریخ تکرار شد. پس از بازگشت به ایران، در دانشگاه هنرهای زیبا و باشگاه عکاسی آبادان به نمایش درآمد. در ۱۳۴۴ استودیو هادی را در تهران گشود. از ۱۳۴۲ به مدت یازده سال برای مجله «هنر و مردم» مطلب عکاسی نوشت. به همت وی در ۱۳۶۲ اولین دوره کارشناسی عکاسی در ایران بازگشایی شد.
از همان سالها ابتدا یک فصل در تلویزیون تجاری و یک سال در تلویزیون دولتی برنامه تدریس عکاسی اجرا کرد و در پایان آن دوره از طرف دانشگاه هنرهای زیبا برای تشکیل کلاسهای عکاسی دعوت گردید که رفته‌رفته دانشگاه‌های دیگر نیز به این فکر افتادند.سال۱۳۵۱ برای تهیه برنامه برای کلاسهای حرفه‌ای هنری از طرف وزارت آموزش و پروش دعوت شد و کتابی نوشت که همان سال چاپ و منتشر شد . در سال تحصیلی ۵۸-۵۹ با وجود اینکه دانشگاه‌ها تعطیل شد. اما تدریس استاد دچار وقفه نگردید ، سال ۱۳۶۰ بالاخره تلاشهای ۲۵ ساله ایشان به نتیجه رسید و از طرف وزارت علوم و آموزش عالی از ایشان خواسته شد که برای دوره چهار ساله لیسانس عکاسی برنامه درسی بنویسند. از سال ۱۳۶۲ در دانشگاه تهران (دانشکده‌ی هنرهای زیبا) و مجتمع دانشگاهی هنر این دوره شروع شده و به اجرا درآمده است. تا سال ۱۳۶۶ در هر دو دانشگاه مدیریت دروس و بخش عملیاتی تدریس را بر عهده داشتند.
دکتر محمد حسن سمسار
متولد ۱۳۱۳ . شیراز
دکتری تاريخ از دانشگاه تهران
عضو شورای عالی علمی دايرة المعارف بزرگ اسلامی از ۱۳۶۳ تاکنون (۱۳۹۳)
مدير بخش هنر و معماری دايرة المعارف بزرگ اسلامی: از ۱۳۶۵ تا ۱۳۸۷
عضو هيئت علمی گروه علوم انسانی دانشگاه تهران، گروه باستانشناسی
کارشناس آثار هنری و نسخ خطی وزارت فرهنگ و هنر
۱۳۵۷رئيس موزه های هنرهای تزيينی و سرپرست كل اداره موزه ها از سال۱۳۳۷ تا
استاد مدعو دانشگاه تهران و تربيت مدرس
تالیف:
تاريخ هنر ايران: آموزش خدمات، سال اول، تهران، وزارت آموزش و پرورش، سازمان کتابهای درسی ايران، ۱۳۵۳ش؛
سيمای تهران در سده ۱۳ هجری قمری، تهران، انتشارات زريران، ۱۳۸۶ش؛
کاخ گلستان، آلبوم خانه: فهرست عکسهای برگزيده عصر قاجار، تهران، سازمان ميراث فرهنگی ايران، ۱۳۸۲ش؛
موزه‌‌های ايران، تهران، انتشارات علمی، ۱۳۴۵ش؛
جغرافيای تاريخی سيراف، تهران، انتشارات انجمن آثار ملی، ۱۳۵۷ش؛
آثار هنری ايران، (مؤلف همکار با) يحيی ذکاء، تهران، انتشارات زريران، ۱۳۸۲ش؛
آثار هنری ايران در مجموعۀ نخست وزيری، (مؤلف همکار با) يحيی ذکاء، تهران، انتشارات نخست وزيری، ۱۳۵۷ش؛
تهران در تصوير، (مؤلف همکار با) يحيی ذکاء، تهران، انتشارات سروش، ۱۳۶۹ش؛
کاخ گلستان (گنجينۀ کتب و نفائس خطی)، گزينه‌ای از شاهکارهای نگارگری و خوشنويسی، تهران، انتشارات زرين و سيمين، ۱۳۷۹ش
زنده یاد دکتر شهریار عدل
(۱۳۲۲ ش - ۱۳۹۴ ش) نوه ی میرزا مسعود خان عدل الملک و نواده ی دختری میرزا قاسم خان والی . در دانشگاه سوربن فرانسه علوم تاریخی و هم زمان در مدرسه ی لوور تاریخ عمومی هنر ،باستانشناسی مشرق زمین و تاریخ هنرهای دوره اسلامی را خواند . او پژوهشگر سازمان آموزشی ،علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد یونسکو و ریاست کمیته بین المللی علمی تدوین "تاریخ تمدن های آسیای میانه " در سازمان یونسکو در پاریس را به عهده داشت. به هزینه خود ، تخت جمشید، چغازنبیل و میدان نقش جهان اصفهان را در فهرست میراث جهانی در یونسکو وارد کرد. در سال ۱۳۸۸ ، دبیر کل یونسکو مدال فرهنگ جهانی یونسکو موسوم به “پنج قاره” را به او اهدا کرد.از دکتر عدل تا به حال مقالاتی در مورد تاریخ و جغرافیای تاریخی و آثار کومسْ (سمنان کنونی)، نقاشان و صورتگران دوره صفویه، آثار تاریخی خراسان و شهر زوزن، تاریخ عکاسی و سینما در ایران منتشر شده است.(خبرگزاری های ایسنا، مهر میراث فرهنگی و..۱تیر ۱۳۹۴)
زنده یاد دکترایرج افشار
(۱۶ مهر ۱۳۰۴ تهران - ۱۸ اسفند ۱۳۸۹ تهران ) پژوهشگر فرهنگ و تاریخ و ادبیات فارسی ،ایران‌شناس، کتاب‌شناس ، نسخه‌پژوه، نویسنده و استاد دانشگاه بود. طی قریب به ۶۵ سال کوشش‌های پژوهشی بیش از ۳۰۰ کتاب و ۳۰۰۰ مقاله در زمینه‌های کتاب‌شناسی و کتاب‌داری، تاریخ، جغرافیا، جغرافیای تاریخی، فرهنگ مردم و موضوع‌های دیگر تألیف و تصنیف و تصحیح کرده است. کتابخانه بزرگ و گرانبهای ایرج افشار در مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی محفوظ است.
زنده یاد استاد یحیی ذُکاء
(۱۳۰۲ - ۲۸ دی ۱۳۷۹) پژوهشگر، نويسنده، استاد دانشگاه، و از كارشناسان برجسته آثار هنري، ذكاء تحصيلات ابتدايي را در مدرسه رشديه تبريز و ترغيب تهران گذراند و دوره اول متوسطه را در دبيرستان‌هاي تمدن تهران و پهلوي قزوين فرا گرفت وي حدود سال‌هاي ۱۳۲۱-۱۳۲۲ دوره ايران‌شناسي را نزد ابراهيم پورداود و محمد معين گذراند. افزون بر آن، دوره تخصصي رشته كتابداري را كه در طي سال‌هاي دهه ۱۳۲۰ در باشگاه دانشگاه تهران تشكيل گرديده بود گذرانيد . در سال ۱۳۳۳، از دانشكده ادبيات دانشگاه تهران در رشته باستان‌شناسي در ۱۴ بهمن ۱۳۳۵ به استخدام رسمي دولت در آمد، مسئوليت‌هايي چون كارمند و كفيل اداره موزه‌ها و فرهنگ عامه (۱۳۳۵-۱۳۳۶)، رئيس موزه هنرهاي تزييني (۱۳۳۷)، معاونت اداره كل موزه‌ها و فرهنگ عامه (۱۳۴۰)، رئيس موزه مردم‌شناسي (۱۳۴۱)، رئيس انتشارات ادارات كل باستان‌شناسي و فرهنگ عامه و موزه‌ها و حفظ بناهاي تاريخي (۱۳۴۵)، رئيس كتابخانه ملي ايران (۱۳۴۷، حدود يك سال)، و مشاور وزير فرهنگ و هنر (۱۳۴۹ تا اواخر دوران خدمت، ۱۳۵۷) را برعهده گرفت .خالق بيش از ۴۰ كتاب و حدود ۱۴۰ مقاله و رساله در زمينه‌هاي تاريخ و فرهنگ و تمدن ايران بود.